Mooie stronken vol mos, korstmossen of paddenstoelen en stevige "wandelstok" takken. Deze gingen allemaal mee naar het honk. De door een bever afgeknaagde boomstompjes langs de Reusel werden bekeken maar konden niet mee.
Kijkend naar de bocht in de beek ging het over meanderen en de gevolgen en over stroomsnelheid en dat bracht een mooie conclusie: als je als druppeltje snel naar zee wilt moet je dus de buitenbochten nemen. Daar werd nagedacht!
Vervolgens lekker door het bos gestruind, bomen geklommen en flink in de plassen gesprongen, zonder natte voeten of erger, warme chocolademelk gedronken en nog een paar schuilhutjes voor kleine diertjes gebouwd.
Ondertussen kregen de wandelstokken een naamlabel en staan ze klaar voor het volgende avontuur.
Kortom, een heerlijke middag in een winterbos.
